*z bolu z trudem utrzymywala sie na nogach, jednak po chwili bol zaczal powoli ustepowac, gdyz uwolnila czesc energii. Nagle od strony lasu dobieglo przejmujace warczenie, a pod oslona drzew widac bylo dwoje zwierzecych oczu* Nie! *krzyknela Kia, spojrzawszy w te strone, po czym zwrocila wzrok w strone maga. w jej oczach bylo widac plomienie. zlozyla rece, a gdy powoli je od siebie odsuwala, miedy nimi poczela sie tworzyc postac ognistego ptaka, ktory poczal rosnac, by po chwili skierowac sie w strone Focrosa. elfka stala ledwo trzymajac sie na nogach *

*korzystalac z chwili wytchnienia przygladala sie tej scenie spod polprzymknietych powiek*

*silny wiatr wzmogl plomienie. elfka patrzyla na to coraz bardziej niewidzacym wzrokiem. jedyne co ja teraz obchodzilo to bol, bol ktory przeslonil wszystko inne. walczyla z nim probujac zachowac przytomnosc umyslu,lecz przychodzilo jej to z coraz wiekszym trudem. kamienie na jej plecach znow poczely jasniec, a ona osunela sie na kolana. po chwili podniosla sie z trudem*

*ognisty ptak wrocil do elfki, po czym powoli zaczal rozplywac sie w powietrzu. widac bylo ze kobieta tylo sila woli zachowuje swiadomosc. po chwili jednak wstala i nieswiadomie zacisnela dlon na klindze ostrza przypasanego do boku. zorientowawszy sie co robi szybko cofnela reke*

chyba... musimy skonczyc na dzisiaj *powiedziala z bladym usmiechem, z trudem wymawiajac slowa, po czym osunela sie na ziemie. rana w boku obficiekrwawila. w miare jak mag zblizal sie do niej, z gestwiny lasu poczal wybieglac ogromny czarny wilk, by w koncu zaslonic elfke* Nie... *szepnela ostatkiem sil, widac bylo ze walczy by nie stracic przytomnosci. na te slowa zwierze odsunelo sie nieznacznie odslaniajac kobiete, caly czas jednak czujnie sledzac ruchy maga*

*spojrzala niewidzacym wzrokiem* nie mam... *powiedziala* to nie jest moja moc... jestem tylko... narzedziem... sam widziales... *wyszeptala z trudem*

moc? *spytala rozgoryczona* co to za moc, ktora mna rzadzi? co to za los sprawia, ze przysiegnawszy nigdy wiecej nie dobyc miecza dowiaduje sie, ze moje zycie zalezy od jakiegos ostrza? *spytala juz bardziej przytomnie* przeznaczenie... *rozesmiala sie sarkastycznie, po czym dodala* chyba tak... *podniosla sie chwiejnie* gdzie jest..? *rozejrzala sie wokolo, ale wilka nigdzie nie bylo widac*